Βλάστηση σπόρου και εξωτερικές συνθήκες: Κατά τη διαδικασία της φυτρώσεως, οι σπόροι υφίστανται μεγάλες αλλαγές στη φυσιολογική και βιοχημική μεταβολισμό. Η γνώση της βλάστησης των σπόρων μπορεί να κάνει το καλαμπόκι μας να μεγαλώνει πιο γρήγορα. Η υψηλή απόδοση του καλαμποκιού θηλυκού εξαρτάται από τις προηγούμενες προσπάθειες. Ας το δούμε.
Η αλλαγή της υδατωμένης ουσίας υδατάνθρακα είναι ότι κατά τη διάρκεια της βλάστησης του σπόρου, η υδρολάση αυξάνεται συνεχώς, η δραστηριότητα ενισχύεται, το άμυλο στο ενδοσπέρμιο υδρολύεται και αυξάνονται τα διαλυτά σάκχαρα. Η υδρόλυση του άμυλου σε γλυκόζη πραγματοποιείται από δύο τύπους ενζύμων. Η διάσπαση του άμυλου σε μαλτόζη πραγματοποιείται από αμυλάση. Η αμυλάση διασπά την αμυλόζη, και το R ένζυμο συνδυάζεται για να διασπάσει την αμυλοπρωτεΐνη. Η υδρόλυση από μαλτόζη σε γλυκόζη καταλύεται από μαλτάση.
Η διάσπαση των πρωτεϊνών οφείλεται κυρίως στην υδρόλυση των πρωτεϊνών στο ενδοσπέρμιο σε διάφορα άζωα, μέσω της δράσης των πρωτεασών και πεπτιδάσων όταν οι σπόροι φυτρώνουν. Μερικά από αυτά εφαρμόζονται στο έμβρυο για τη σύνθεση δομικών πρωτεϊνών, που γίνονται συστατικά των νέων βλαστών και των νέων κυττάρων ριζών· και ένα μικρό μέρος του χλωριωμένου οξέος διασπάται σε οργανικά οξέα και αμμωνία, τα οργανικά οξέα οξειδώνονται περαιτέρω για να σχηματίσουν σάκχαρα, και η αμμωνία μπορεί να συνθέσει νέα αμινοξέα. Δημιουργούν δομικές πρωτεΐνες για τις ανάγκες των μακριών φύλλων και μακριών ριζών.
Από τα παραπάνω, φαίνεται ότι ο μεταβολισμός των σπόρων καλαμποκιού είναι πολύ ζωηρός κατά τη διάρκεια της βλάστησης. Για να καλυφθούν αυτές οι ενεργειακές φυσιολογικές και βιοχημικές διαδικασίες, πρέπει να υιοθετηθούν αντίστοιχες γεωργικές τεχνικές για τις ανάγκες της βλάστησης των σπόρων καλαμποκιού. Οι εξωτερικές συνθήκες που απαιτούνται για τη βλάστηση των σπόρων καλαμποκιού είναι:
Υγρασία: Το φούσκωμα του νερού είναι η αρχή της βλάστησης του σπόρου. Όταν ο σπόρος απορροφά νερό, η φυσιολογική του λειτουργία αρχίζει σταδιακά να ενισχύει τον μεταβολισμό. Μέσω μιας σειράς ενζυμικών καταλυτικών διαδικασιών, τα θρεπτικά συστατικά στο ενδοσπέρμιο μετατρέπονται σε διαλυτές ενώσεις για την ανάπτυξη οργάνων.
Οξυγόνο: Η μεταβολική δραστηριότητα της διαδικασίας βλάστησης απαιτεί μεγάλη ποσότητα οξυγόνου. Για παράδειγμα, το οξυγόνο απαιτείται για τη διάσπαση μιας αποθηκευτικής ύλης σε απλές οργανικές ενώσεις· αυτές οι οργανικές ενώσεις ανακατανέμονται στο σπόρο και απαιτούν οξυγόνο· οι οργανικές ενώσεις που μεταφέρονται σε νέα όργανα απαιτούν οξυγόνο για σύνθεση. Αν η παροχή οξυγόνου είναι ανεπαρκής, η διαδικασία βλάστησης εμποδίζεται. Υπό συνθήκες υποξίας, το προϊόν της αναερόβιας αναπνοής, η αιθανόλη, μπορεί να δηλητηριάσει το έμβρυο, και τα βακτήρια μπορούν εύκολα να πολλαπλασιαστούν, αυξάνοντας την πιθανότητα μόλυνσης και σήψης.
Θερμοκρασία: μπορεί να διαχωριστεί σε κατάλληλη θερμοκρασία και ανώτατη και κατώτατη θερμοκρασία. Οι ανώτατες και κατώτατες θερμοκρασίες είναι τα ανώτατα και κατώτατα όρια της βλάστησης του σπόρου. Η βέλτιστη θερμοκρασία για τη βλάστηση των σπόρων καλαμποκιού είναι 32–55 °C, η ανώτατη θερμοκρασία είναι 40–44 °C, και η κατώτατη θερμοκρασία είναι 8–10 °C.
Υπό τις παραπάνω τρεις συνθήκες, η υγρασία είναι η προϋπόθεση της βλάστησης του σπόρου, η θερμοκρασία είναι το κλειδί, και το οξυγόνο είναι εγγυημένο.
